به بهانه میلادحضرت عباس(ع) و روز جانباز
جانباز را بانگاهی دیگر باید دید
بزرگ ترین سرمایه جانبازان، «قلب شکسته» است و گفته اند که «خدا را باید در قلب های شکسته دید» قلب شکسته سرمایه ای است که هرکسی نمی تواند آن را به راحتی به دست آورد. مگر آن کس که موانع و حجاب ها را از پیش رو برداشته و ارتباط وی با دنیا ضعیف و محبت دنیا از دلش بیرون رفته باشد. آری دل شکسته جانبازان سرمایه حشر با ابرار و پرواز با اهل ملکوت است. اهل ملکوت شهیدانند و قوت و قدرت این پرواز عشق است.
عشق منشأ قدرت آنانی است که از مرگ نمی ترسند، و از نیستیِ مادّیِ وجود خود هرگز بیمی به دل راه نمی دهند.« أَلا إِنَّ أَوْلِياءَ اللهِ لا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَ لا هُمْ يَحْزَنُونَ » « آگاه باشید که همانا دوستانِ خدا، نه ترسى بر آنان است و نه اندوهگین مى‌شوند . «در این میان آنان که جان در راه عشق به خدا باخته اند، از همه قدرتمندترند. سرّ این که حضرت امام رحمه الله جانبازان را با صفت قدرتمند توصیف کرده اند، در همین جاست؛ در وجود جانبازان، عشق، بر ترس غلبه یافته است و این از بالاترین قدرت هاست؛ چون جانبازی، خود، شرط عشق است و برای سوختن باید مصداق پروانه بود، شهدا و جانبازان در همه راه باهم شریکند. هردو را عشق و نور، پروانه سان از خود بی خود می کند تا آن جا که دل از جان شیرین برمی کنند و آماده قربانی شدن در راه خدا می شوند و همین آمادگی برای مرگ در راه خدا، که ملازم است با قطع همه تعلّقات دنیوی، بالاترین مرتبه ای است که روح انسان به آن دست می یابد تا بتواند به کمال برسد.
آنجا که رهبر جانبازمان در رثای کمال یافتگان جانباز می گوید: گاهی فضیلت آنها از شهدا هم بیشتر است. جانباز کسی است که بعد از آن‌که قسمتی از بدنش را در راه خدا داد و عضو یا اعضای شهیدی را با خودش همراه کرد و در بقیه‌ی مدت زندگی و عمرش هم متقی و شکرگزار بود و عمل صالح انجام داد، خدای متعال در مورد این‌گونه از مجروحین جنگ در قرآن میفرماید: «الّذین استجابوا للَّه و الرّسول من بعد ما اصابهم القرح للّذین احسنوا منهم و اتّقوا اجر عظیم». کلمه‌ی «عظیم» در پایان این آیه‌ی شریفه، قابل تأمل است.
ماندگاری جانبازان که بعد از شهیدان دراین سرای می مانند بی شک برای آن است، تا رفتار و کردار شان، امید و ایمانشان ، مبارزه با بدی ها و آلودگی هایشان ، زهد وبامردم وبرای مردم بودنشان الگو و نمادی نمایان از شهیدان پر کشیده، در بین زندگان باشند و همچون خون شهید که تزریق حیات است به جامعه، دیدن و سخن گفتن جانباز بیان گر روح امیدواری و نشاط و سرزندگی و مبارزه و ایثار و از خودگذشتگی در این زندگی، برای رسیدن به سرای باقی وجاودانه است.
جانبازان باید این توفیق و سعادت الهی را قدر بدانند وپاسدار این موهبت الهی باشند
توفیق رفیقی است که به هرکس ندهندش
عبدالمجید ارجمندی
عضو هیات علمی دانشگاه علم وصنعت ایران
و عضو جمعیت جانبازان انقلاب اسلامی
