«عباس عبدی» فعال سیاسی اصلاح طلب در مصاحبه با روزنامه شرق در پاسخ به این سوال که«خطای اصلاحطلبان در سال ۱۳۸۸ حضور بود یا پافشاری به نتیجه انتخابات؟» گفت: «اساسا در سال ۱۳۸۸ آن انتخابات نبود. اگر انتخاباتی برگزار شود و روز بعد از آن آرامش نباشد، آن انتخابات نیست، بلکه جنگ رأی و سیاست است که در قالب انتخابات خود را نشان میدهد. اصلاحطلبان نباید وارد این منازعه میشدند؛ باید حضور میداشتند برای جلب مشارکت نه اصرار بر نتیجه».
عبدی در بخش دیگری از این مصاحبه گفت: «بارها هم گفتهام انتخابات ۱۳۹۶ آخرین کوشش مردم بود برای اینکه بگویند ما حاضریم از طریق جمهوریت نشان دهیم که چه چیزی را نمیخواهیم، اما بازهم در برابر ظهور نتایج آن مقاومت شد، هیچگاه نتوانستند به نتایج خواست جمهوریت چنان که هست تن دهند».
در روزهای گذشته روزنامه ابتکار- متعلق به «محمد علی وکیلی» نماینده اصلاح طلب مجلس دهم و کاندیدای ناکام انتخابات مجلس یازدهم(با ۳۲ هزار رأی) در مطلبی مشابه نوشته بود: «بحران سال۸۸ را به خاطر بیاورید. اعتراضات آن روزها را چگونه میدیدید؟ گیر ماجرا به صندوق رای برمیگشت. معترضان معتقد بودند که اجازه جابجایی قدرت داده نشده است و کنشِ قانونی و مدنی آنان با ضربه سختِ اقلیتِ در قدرت، ناکام مانده است و قوائد بازی دموکراسی رعایت نشده است. واضح است که جنس آن بحران، اعتراض به نحوه توزیع قدرت بود. لذا منطقاً نسخه نجات از بحران، تغییر در آن توزیع خاص قدرت بود. نسخهای که البته آن زمان به آن التفاتی نشد. به همین سبب، آن بحران روی زمین کشیده میشد و هیچ گاه حل نشد. اینکه التهاب آن خوابید محصول این بود که یک طرف ماجرا تصمیم گرفت از آن عبور کند. بگذریم».
همچنین در هفته های گذشته، «علی صوفی» وزیر تعاون دولت اصلاحات و عضو شورای سیاستگذاری اصلاح طلبان در یادداشتی درروزنامه اعتماد نوشته بود: «انتخابات ۸۸ به صورتی میشود که آقای احمدینژاد باقی میماند و میدان رقابت مخدوش میشود و آن بلا بر سر مهندس موسوی میآید و این بلا بر سر کشور میآید، دود آن به چشم مردم میرود».
اصلاح طلبان مهارت های خاص و ویژه ای دارند. یکی از این مهارت ها جعل تاریخ و بیان روایت های مجعول است.
«میرحسین موسوی» - ۲۲ خرداد ۸۸- گفت: «برابر اطلاعاتی که ما از ستادهایمان داریم، در سطح کشور، برنده قطعی، برنده قطعی با نسبت آراء بسیار زیاد اینجانب هستم »! وقتی که میرحسین موسوی این ادعا را در کنفرانس مطبوعاتی خود مطرح کرد، هنوز ۲ ساعت به پایان ساعت رای گیری باقی مانده بود و اساسا پس از این دو ساعت (اگر زمان رای گیری تمدید نمی شد) تازه شمارش آراء آغاز شده و طبعا ساعت ها به طول می انجامید. بنابراین این سوال بزرگ وجود داشت و البته هنوز هم وجود دارد که واقعا میرحسین موسوی بر اساس کدام اطلاعات، در آن زمان ادعای پیروزی در انتخابات را مطرح کرد؟! خصوصا که پیش از این بارها از سوی او و ستادش مطرح شده بود و در همین کنفرانس مطبوعاتی هم مجددا ادعا کرد که ناظران انتخاباتی او را سر صندوق های اخذ رای، راه نداده اند!
پس از اعلام نتایج انتخابات ۸۸، محمد خاتمی، مصطفی تاجزاده، عباس آخوندی و دیگر نزدیکان به نامزدهای شکست خورده اذعان کردند که تقلبی در انتخابات صورت نگرفته است. پس از آن «محمد علی ابطحی» از دستگیرشدگان فتنه ۸۸ اذعان کرد که «تقلب اسم رمز آشوب بود».
فتنه گران در سال ۸۸ به هیچ عنوان حاضر نشدند که پروسه قانونی اعتراض به نتیجه انتخابات را طی کنند. این طیف چند ماه پس از انتخابات ۸۸ صراحتا اعلام کردند که «انتخابات بهانه است، اصل نظام نشانه است».
طیف اصلاح طلب در سال ۸۸ با دروغ تقلب، کشور را ماهها دچار آشوب و التهاب کرد. فتنه گران در نهایت در عاشورای حسینی در سال ۸۸ به ساحت سیدالشهدا(ع) جسارت کردند.
آقای عبدی و همقطاران وی نه جنبه شکست در انتخابات را دارند و نه جنبه پیروزی در انتخابات، اگر در انتخابات شکست بخورند با شورش علیه جمهوریت کشور را ملتهب و مردم را متضرر می کنند و اگر در انتخابات نیز پیروز شوند با دروغ کمبود اختیارات، باز هم مردم را دچار خسارت های فراوان می کنند.
شورش علیه جمهوریت و اسلامیت، جزو لاینفک رفتار طیف تندرو اصلاح طلب است.{jcomments on}