مدیران سیاسی به علت مسئولیت های فراوان و فشارهای روانی وارده و نقش آفرینی در ابعاد گوناگون میبایست شخصیتی مافوق یک انسان معمولی داشته باشند زیرا هم جامعه و هم خانواده و هم خودشان توقعاتی بالاتر از حد عادی ازآنها دارند .

رصد و پایش مدیران سیاسی از درون

سید میلاد سید شمالی

مدیران سیاسی به علت مسئولیت های فراوان و فشارهای روانی وارده و نقش آفرینی در ابعاد گوناگون میبایست شخصیتی مافوق یک انسان معمولی داشته باشند زیرا هم جامعه و هم خانواده و هم خودشان توقعاتی بالاتر از حد عادی ازآنها دارند .

انسان از آنجایی که انسان است در پذیرفتن مسئولیت های اجتماعی و حتی شخصی باید خود را در معرض رصد و بازرسی قرار دهد چه از بیرون و چه از درون .

نظارت های بیرونی بسیار مفید و اگر بی غرض و ا سر نقد و دلسوزی باشند میتواند باعث بهبود عملکرد و کارایی آن شخص و در بحث حاصر مدیر سیاسی گردد این نظارت ها میبایست به صورت نقد منصافه و بیان خوبی ها و عدم آنها به صورت توامان باشد تا در حین اینکه مدیر سیاسی امید و مفید بودن خود را احساس میکند و در ادامه وظایف خود در جهت درست استوار تر میگردد تلاش کند اشتباهات خود را نیز اصلاح نماید و به صورت مستمر بهبود یابد این نظارت ها بهتر است به صورت منظم و دارای فواصل زمانی مشخص و معین صورت گیرد ، در مباحث اقتصادی و مالی و یا مباحث صنعتی یا حتی ساختمانی این نظارت و پایش از بیرون نظام مند و قاعده مند انجام میپذیرد و مشکلات کمتری را در پی دارد اما در مورد مدیران سیاسی به علت پیچیدگی و حساسیت کار این نظم و قاعده مندی فدای اغراض و نیت های افراد میگردد و کارکرد خود را کمرنگ میکند لذا احتمالا بهتر است این نظارت ها بدور از هیاهو و احساسات زودگذر و دور از افراد ذینفع انجام گردد.

جدای از نظارت از بیرون مبحث مهمتری وجود دارد  و آن نظارت درونی است که هر فردی میبایست آنرا داشته باشد و این مورد  در مدیران سیاسی به نحوه اخص اهمیت بالاتری پیدا میکند زیرا مسئولیت افراد بیشتری در جامعه در گرو تصمیمات و رفتار او قرار دارد اگر این مدیر سیاسی اجرایی باشد با آیین نامه ها و نحوه اجرا باعث آسایش یا آزار بندگان خدا و هم وطنانش میگردد و اگر در قوای تقنینی باشد قوانین مورد تصویب او تا سالها برای وی  و افراد تحت تاثیر ،ثواب یا عذاب میاورد.

نظارت درونی ناشی از اعتقادات فرد یا تربیت خانوادگی و تحصیلات اجتماعی و مکتبی و درسی و اخلاقی اوست اما چون این موارد طیف گسترده ای را در بر میگیرد و بعضا قابل تغییر نمیباسد و نمیتوان با متغیرهای کمی آنها را ساده سازی نمود برای موثر نمودن بحث به تکنیک های درون پالایی شخصی و نظارت از درون اشاره مختصری میگردد.

مدیران سیاسی در ابتدای کار عملکرد خوب همراه با خلاقیت و پایبندی دارند اما هنگامی که به ثبات رسیدند از آنجا که ترس در مغز انسان فرمان محافظه کاری و حفظ شرایط موجود را صادر میکند میبایست اعتقاد و توانی مضاعف داشته باشند تا هم وظایف خود را به نحو احسن انجام دهند و خود و جامعه را به سطح متعالی تر سوق دهند و الا دچار رخوت میشوند و سنگینی مسئولیت آنها را به فرافکنی و غرق شدن در حواشی میکشاند به نحوی که نظارت را تهدیدی برای خود تلقی میکنند و به هر نحوی صرفا در پی حفظ جایگاه خود هستند که در انتها هم  طبق سنت الهی موفق به این امر نمیشوند ، در فرهنگ ها تمدنهای مختلف از جمله تمدن اسلامی و ایرانی بر همت و ایثار و نقد و سوق افراد به کارهای نیک و بازداشتن آنها از کارهای ناپسند تاکیید بسیار گردیده که در قوانین شرع و حقوقی به وضوح قابل مشاهده است و نیازی به تکرار نیست در فرهنگ ژاپن هم اصل مهمی وجود دارد که احتمالا زیر بنای پیشرفت اقتصادی آنها بعد از حمله اتمی آمریکا به آنها میباشد که در عین سادگی کارایی بالایی دارد این تکنیک "کایزن" نام دارد از این نکنیک در مباحث پیشرفت فردی و اقتصادی در کشورمان استفاده میگردد اما جای خالی آن در بین مدیران سیاسی به شدت احساس میگردد.

کایزن (به ژاپنی: 改善)، به معنای بهبود یا تغییر دائم برای رسیدن به نتیجه‌ای بهتر است ، در برداشت و پیاده سازی این روش برای مدیران سیاسی میتوان گفت مهمترین اصل آن ساده بودن آن است؛ به این صورت که  در گام اول ؛مدیر سیاسی با رعایت اصل صداقت با خویش مسائل وکارهای اساسی و همچنین مشکلات خودش را لیست میکند در گام دوم اولویت ها را تعیین میکند و راه حل مشکلات را به ترتیب اولویت بررسی میکند.در گام سوم شیوه اجرای کار یا حل مشکل را انتخاب و اجرا مینماید در گام چهارم نتایج را بررسی و اندازه گیری میکند و این چرخه را در ابتدای هرروز تکرار میکند که البته میتواند در گامها از نظرات سایرین هم استفاده نماید اما تمامی این گامها میبایست توسط خود او در ابتدای هرروز کاری انجام شود و مستند سازی این گامها را هم انجام دهد تا در بازه های زمانی مختلف ماهانه ،فصلی و سالانه خودش عملکرد شخصی را مورد ارزیابی قرار دهد و درون پالایی داشته باشد .

این شیوه در عین سادگی دارای ارزش بالایی است اما دانستن این چرخه ساده به خودی خود ارزشی ندارد و پیاده کردن آن و استمرار در آن میتواند مدیران سیاسی را به جای گرفتاری در دام غرور و حواشی و حرص و طمع و جاه طلبی به اثر بخشی و امید و دوری از تنبلی سوق دهد به نحوی که انسانها و افراد موثر جامعه را در بالاترین سطح کارایی حفظ و به پیشرفت و کارایی ایران مقتدر یاری رساند.