ارادت نامه مجتبی رحماندوست به مقام جانباز در آستانه میلاد قمربنی هاشم حضرت اباالفضل العباس علیه السلام

بسم الله الرحمن الرحیم

ارادت نامه مجتبی رحماندوست به مقام جانباز در آستانه میلاد قمربنی هاشم حضرت اباالفضل العباس علیه السلام

جانبازی از مصادیق بارز زندگی پس از زندگی است. اصل گذشت، پشت کردن به دنیا و راهی جبهه حق علیه باطل شدن است و با این معیار همه اقشار ایثارگران( شهدا، جانبازان، رزمندگان و آزادگان) از مصادیق این گونه گذشت‌ها هستند. اما جانبازان با حضور در جبهه و مجروحیت ، توشه‌ای هم از میدان به شهر و خانه می‌آورند، توشه‌ای که می‌تواند ذخیره و سوخت بقیه عمر باشد که بتواند رزمنده جانباز را در عرصه ایثار نگه دارد و دل او را در گرو دوستان شهیدش قرار دهد و او را از مصادیق «و منهم من ینتظر» مقرر کند و در حرم الهی و جوار و همسایه صفات جمال خداوند جای دهد، مثل شهدا .

جانباز یک بار و بعضاً چند بار امتحان خود را در میدان نبرد پس داده است و اثبات کرده است که برای اهدای جان و معامله با خداوند آماده است . او نه تنها تا مرز شهادت ، بعضاً قدمهایی هم در آن سوی این جهان برمی‌دارد و باز می‌گردد.

بسیاری از افراد برای اثبات وفاداری شان به ولایت، باید سخنی بگویند و یا عملی انجام دهند. اما جانباز با جانبازی‌اش ، بی‌نیاز از گفتن یا اقدام جدید است . صِرفِ حضورش و ادامه حیاتش، ولایتمداری او و دعوت او از دیگران به سوی ولایت مداری است. آن هم دعوتی با جان و از جان برای دفاعی جانانه.

پس بی دلیل نیست که جانبازان خود را رهرو سیدالشهدا اباعبدالله الحسین علیه السلام می دانند و اسوه عملی را در این راهرَوی قمر بنی هاشم عباس بن علی علیه السلام معرفی می‌نمایند.

سوم، چهارم و پنجم شعبان ایام ولادتِ الگوهای مبارزه، ایثار، شهادت و مقاومت بر امت ولایتمدار ایثارگر ایران اسلامی مبارک باد. ان شاء الله که در صحرای محشر و پیشگاه عدالت الهی شرمنده این اولیای بزرگ الهی نباشیم.

مجتبی رحماندوست